De herfst bruint haar
bladeren
in stilte dwarrelen ze teder
neer
gevoerd door de wind
gedragen door de bries
van verloren gegane zomers
ze dragen de herinneringen
van warme, zwoele dagen
met jou in mij gedragen
van schilderachtige paletten
in meervoudige facetten
schitterend
alleen van ons
ik zie ons nog in naaktheid
liggen
van alle ruis in ons ontdaan
ogen die in diepte delen
muziek die zoveel meer wil strelen
dan alleen het samengaan
we droegen sterren naar de
zon
vulden meren met slechts
tranen
geluk was eenvoud in een vorm
passie in een storm
en niets dat minder kon
de herfst
ze brengt de weemoed hier bij
mij
laat geluk als bladeren
vallen
en toch
het mooiste als een kreet
weerschallen
nooit zal dit ooit over zijn
nooit komt hier die lijn
van bewust vergeten uren
je zal altijd in me duren
je zal altijd
voor altijd
in me zijn..
| remie: | Maandag, november 18, 2013 12:18 |
| whowww gewoon even geen andere woorden voor.... | |
| wijnand.: | Woensdag, oktober 30, 2013 17:51 |
| mooi herfstgedicht | |
| windwhisper: | Woensdag, oktober 30, 2013 11:11 |
| wowwww, meer dan prachtig warme groet Cobie |
|
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||