dat oude album
ik kreeg een kijkje in het verleden
van een oude dame
gezamenlijk bladerden we door
haar fotoalbum
op haar gezicht een glimlach
soms in haar ogen een traan
jarenlang was het vergeelde boek
dicht gebleven
ik maakte kennis met haar mensen
leerde gezichten kennen
pas bij thuiskomst
realiseerde ik me
dat een ieder die ik zag
vanmiddag
tot het verleden behoorde
ze zijn allemaal
al meer dan twintig jaar dood
maar ze leven verder
in haar glimlach
en zeker in haar dromen
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 31, 2013 15:05 |
| en zouden we over 20 jaar ook met iemand fotoos gaan kijken op de computer? | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, oktober 31, 2013 11:04 |
| fijn voor de oude vrouw dat zij haar verleden met jou kon delen groetjes wr |
|
| Quicksilver: | Donderdag, oktober 31, 2013 09:45 |
| weer een bijzonder gedicht, het maakte me even stil en droevig...dacht aan m''n eigen dierbaren die helaas niet meer onder ons zijn, ze leven verder diep in mijn hart vind het heel ontroerend verwoord knuff van mij |
|
| kimmytje: | Donderdag, oktober 31, 2013 08:48 |
| Zo bijzonder mooi In een herinnering blijft ook steeds alles verder leven. Heel bijzonder dicht Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||