Verlaten.
Verlaten.
Het braakt de
courant uit
verhalen van hen die verlaten zijn
je komt het tegen
bij de enkelingen
bij volkeren verward in pijn.
Je ziet het in
de grote steden
een mens die snuffelt in een vuilnisbak
totaal ontheemd
ruw weggegleden
als bruggehoofd …een onderdak.
Herkent het bij
de vluchtelingen
bijeen gerooid in tentenkamp
zonder wat hoop
geen enkel uitzicht
slachtoffer van een wereldramp.
Het kind dat snikkend
in zijn kussen
van Ma naar Pa wordt gedirigeerd
omdat er ruzie is
vergane liefde
nu juist dit al als kind ontbeert.
Ik zal zegt Christus
je niet verlaten
Ik ben nabij je ieder moment
want Ik lijd mee
was zelf verlaten
Ben thans voor jou geheel present.
Th.
Het braakt de
courant uit
verhalen van hen die verlaten zijn
je komt het tegen
bij de enkelingen
bij volkeren verward in pijn.
Je ziet het in
de grote steden
een mens die snuffelt in een vuilnisbak
totaal ontheemd
ruw weggegleden
als bruggehoofd …een onderdak.
Herkent het bij
de vluchtelingen
bijeen gerooid in tentenkamp
zonder wat hoop
geen enkel uitzicht
slachtoffer van een wereldramp.
Het kind dat snikkend
in zijn kussen
van Ma naar Pa wordt gedirigeerd
omdat er ruzie is
vergane liefde
nu juist dit al als kind ontbeert.
Ik zal zegt Christus
je niet verlaten
Ik ben nabij je ieder moment
want Ik lijd mee
was zelf verlaten
Ben thans voor jou geheel present.
Th.
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Woensdag, november 06, 2013 15:19 |
| verlaten hoe dan ook is vreselijk Teun en blijft een leven lang knagen .ik zag van de week een moeder die door haar kinderen eruit gegooid was dan huilt je hart mooi geschreven liefs x Karin |
|
| Fairouz: | Woensdag, november 06, 2013 11:29 |
| en we zijn toch allen ook verantwoordelijk voor de medemens in nood teun ? een mooi idee om vluchtelingen op te vangen in duinrell als ik me niet vergis. al zullen er toch weer mensen zijn ( zelf met een dak boven het hoofd ) die zich hier aan ergeren ze moeten zich schamen vind ik een boodschap om meer dan eens te lezen. hartelijke groet, Fairouz |
|
| windwhisper: | Woensdag, november 06, 2013 10:56 |
| als je zo kunt geloven, ben je nooit alleen rakend neer gezet, er is zoveel eenzaamheid er zijn zoveel mensen verleten op ons stukje aard lieve groet Cobie |
|
| Quicksilver: | Woensdag, november 06, 2013 10:29 |
| vind het heel erg, je zal maar in zoiets ongewild belanden, vreselijk toch, iedere dag gebeurt dit weer, wilde dat dit er nooit was, dat geen kind zich verlaten voelt van ouders, door oorlog en geweld of scheiding ect... ik heb er net als Anneke erg mee te doen..tja en Christus, ik weet niet of je dan nog kan voelen dat Hij dichtbij je is..lijkt me erg moeilijk en verdrietig om dit te kunnen geloven.. liefs |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 06, 2013 10:04 |
| je als kind verlaten zijn door oorlog of scheiding is vreselijk, dan zal het kind zich ook verlaten door Christus en zich afvragen waar Hij dan is. Dagelijks kom je het tegen in de krant en op TV. Ik heb er erg mee te doen. Goed maar wel heftig verwoord Teun. Hartelijke groet en mooie dag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2013 | ||
| Thema's: | ||