z.o deel dertien
ik verlangde naar een omhelzing van haar blanke armen
en stak de mijne naar haar uit
hoelang is het geleden dat ik warmte
voelde op mijn huid, ging ik in haar op
als was zij mijn tweelingvlam
er vloeiden emoties door het bloed
die mij voerden naar een lang vergeten fontein
waarin ik als kind aan de hand van mijn ouders
munten gooide inruil voor het uitkomen van een wens
doch de onschuld reeds kwijt, groeide er aversie
in mijn lijf, hoe kon ik nu nog geloven in
liefde en begeerte die splitsing en pijn
in mijn hart te weeg hebben gebracht
het water borrelde, sprak tot mij:
ik ben het vruchtwater,
de heilige geest van de leegte,
de eindeloze duisternis en licht
dat binnenin de menselijke ziel brandt
verbonden met de essentie
van het eeuwig leven stroom ik
onuitputtelijk door de paden
van het universum
van hemel tot hel
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Maandag, november 18, 2013 19:32 |
| tjonge, stroomt daar de boel ook al over ik dring geen druppel water meer je spraakwatervalletje:) |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, november 16, 2013 05:55 |
| weer zielsboeiend, mooi verwoord fijn weekend warme groet |
|
| John Kroos: | Vrijdag, november 15, 2013 23:16 |
| Dit deel weer met genoegen tot me genomen. Op weg naar deel veertien.. H.Groet, John |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, november 15, 2013 21:12 |
| mooi van toon en sfeer dus graag gelezen mima :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2013 | ||
| Thema's: | ||