moeders
ik kwam regelmatig
bij je thuis
nooit voor jou,
nooit gezegd voor jou
je ontving me me met liefde,
je riep je dochter
of je zoon
voor wie ik maar kwam,
wie er maar was
en anders was jij
er altijd
ik heb haar gemist
al die keren dat ik scharrelde met hem
maar haar stiekem liever zag
ik heb haar gemist
de keren dat ze niet thuis was en
de keren dat ik nog probeerde om haar te zien
ik heb haar gemist, maar
nu zie ik jouw
ietwat inéén gedoken
figuur, en jouw
slenterende loop
mijn God!
wat lijkt zij veel op jou
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Vrijdag, november 15, 2013 23:28 |
| Het gemis zo herkenbaar in de ziel van de ander. Mooi en gevoelig verwoord. H.Groet, John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: [zwarte engel] | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2013 | ||
| Thema's: | ||