Bij leven en welzijn
Zij sterft elke dag wat meer
herfstblad valt en zoekt de grond
verdwijnt in een goudkleurig tapijt
Er rest alleen nog maar de tijd
waarin zij met tederheid verdwijnt
pijn wordt ingehaald en aangelijnd
herfstblad valt en zoekt de grond
verdwijnt in een goudkleurig tapijt
Er rest alleen nog maar de tijd
waarin zij met tederheid verdwijnt
pijn wordt ingehaald en aangelijnd
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Zondag, november 17, 2013 22:49 |
| soms regent het engelen | |
| John Kroos: | Zondag, november 17, 2013 15:45 |
| En alles wordt weer één geheel. Mooi verwoord. H.Groet, John |
|
| Thijs Velthuizen: | Zondag, november 17, 2013 15:26 |
| heel mooi | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, november 17, 2013 05:53 |
| ja mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2013 | ||
| Thema's: | ||