In herinnering
IN HERINNERING
Als het lichaam niet meer wil
En pijn een vijand wordt
Na een schitterend leven
Dan is de dood je beste vriend
Die je je rust kan geven
Je laatste draad wordt doorgeknipt
Een markant persoon verdwijnt
Een man vol vuur met lust in het leven
Nu dun en broos en opgegeven
Doch dapper tot het eind
Doodgaan is een heel proces
Vol rouw en stil verdriet
Ontvallen, weg, komt nooit meer terug
Maar sterven doet hij niet
Echt sterven doe je pas
Als naasten en bekenden
Zij die het kunnen weten
Niet meer aan je denken
Je langzaam zijn vergeten
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, november 18, 2013 00:42 |
| Een mooie ode en ik geloof dat het waar is zolang je niet vergeten bent en in de harten van mensen bent. Sterkte | |
| gedichtenlady: | Zondag, november 17, 2013 13:02 |
| Zo mooi :) dat heb ik nog ergens gehoord :) ''dood ben je pas als je bent vergeten'' mooi in een gedicht gegoten :) Groetjes Raissa |
|
| windwhisper: | Zondag, november 17, 2013 12:19 |
| mooie ode, ja dan pas ben je echt dood, als er nooit meer aan je gedacht wordt sterkte lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2013 | ||
| Thema's: | ||