zijn foto
zijn foto op de televisie
vaasje bloemen completeert
hij was soldaat in het leger
naderhand plechtig geëerd
landen blijven oorlog voeren
moeten toch hun wapens kwijt
mensen zijn minder belangrijk
't levenslang verdriet ten spijt
slechts voor hulp bij grote rampen
is het leger op zijn plaats
als mens en dier het niet meer redden
door onverbiddelijk stormgeraas
zijn beelt'nis vangt de treur'ge blikken
van zijn ouders op de bank
op zijn stoel een knuffelbeer
zijn etensbord blijft voortaan blank
18/11/2013
wr
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 18, 2013 22:31 |
| sterk en ontroerend tevens |
|
| liesjequilt: | Maandag, november 18, 2013 20:41 |
| Heel mooi, wordt er stil van gr. Liesbeth |
|
| Quicksilver: | Maandag, november 18, 2013 20:17 |
| het maakt je stil als je dit gedicht leest..daar zouden we wel eens wat vaker bij stil mogen staan... succes gewenst warme groets |
|
| John Kroos: | Maandag, november 18, 2013 19:30 |
| Een zeer sterke laatste strofe. Mooi verwoord en graag gelezen. Succes en hartelijke groet, John |
|
| Artifex: | Maandag, november 18, 2013 19:11 |
| Men staat er vaak genoeg bij stil, mooi neergezet. Succes gewenst. Liefs, Artifex. |
|
| mima: | Maandag, november 18, 2013 18:56 |
| ja goed weer WR. succes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2013 | ||
| Thema's: | ||