wie van mij drinkt zal zich weer
kunnen herinneren wat bedolven ligt
onder ervaringen, zichzelf los
kunnen zien van het vergankelijke materie
bevangen door deze woorden nam ik een stap nader
maakte van mijn handen een kom
bracht het water naar mijn droge mond
bij de aanraking met mijn tong ging er een energie
door mij heen als werd ik opgeladen
vervolgens gebeurde en voelde ik niets
zie, het verleden is enkel een rimpeling
onbewust van zijn schepping
een dromer in de armen van de Leegte
die zich verveelt
hecht geen waarde aan wroeging
want het kent geen ommekeer
dat wat niet is kan alleen maar worden
manifesteert zich buiten tijd en ruimte
is een astraal begrip
er werd zachtjes op mijn schouders getikt
was het de tweede vrouw van de drie juwelen
zinnebeeld van het heden