Artifex: | Maandag, november 25, 2013 18:59 |
Iets waar we met z''n allen te weinig bij stilstaan. Hier op een hele mooie en rakende manier neergezet. Petje af! Succes gewenst! Liefs, Artifex. Liefs, Artifex. |
|
John Kroos: | Maandag, november 25, 2013 17:07 |
Het gegeven is mij persoonlijk bekend, leven kan ook in stille onmacht eindigen. Sterkte en succes gewenst, John |
|
Quicksilver: | Maandag, november 25, 2013 14:43 |
heel goed verwoord, deels in herkenning gelezen, soms kan ik van de reumapijn niet goed lopen, wil liever geen andere mensen aan mn lijf hebben.. wil de eigen regie niet kwijt...maar soms lukt het niet, tja... wens je sterkte en kracht veel succes gewenst warme groet |
|
wervelende regenboog: | Maandag, november 25, 2013 12:44 |
wat u/jij nu zo mooi verwoord hebt dacht ik van de week dat mijn moeder zich zo zou moeten voelen...vreemde handen aan je lijf...maar doen wat er van je verlangd wordt maar het eigenlijk genoeg vinden... hopelijk zijn de handen wel vriendelijk die uw/jouw lijf nog moeten verzorgen lieve groet en veel sterkte wr |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 25, 2013 11:16 |
de laatste loodjes | |
Janny Flikkema: | Maandag, november 25, 2013 11:03 |
de 1 wordt met 20 al oud, de ander is 100 en leeft nog volop, we hebben het niet voor het zeggen, veel succes, lieve groet, Janny |
|
teun hoek: | Maandag, november 25, 2013 11:01 |
Triest beeld van laatste stappen. Heel veel sterkte , maar als de geest nog sterk is dan rolt toch dit gedicht er uit. h. gr. th | |
Auteur: magda54 | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2013 | ||
Thema's: |