Wij hebben er nog om gelachen
herken jij dat bankje nog
dat wij toentertijd bezaten
tot laat in de avond
wachtend op de maan
die voorbij de wolken kwam?
innig omstrengeld
veertig jaar later mokte jij
naar huis te willen
omdat jij de maan zat was
wij niet de eerste waren
die erop landde?
halverwege de herfst
dook je vroeg het bed in
met jouw ijs kouwe voeten
mij treiterde, warm me effies op
mij liet je links liggen
toen ik hetzelfde zei !
© Laurens Windig
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Dinsdag, november 26, 2013 00:50 |
| Zo zie je maar weer, ook de maan kent een koude en een warme helft.. Graag gelezen weer Laurens, John |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, november 25, 2013 21:58 |
| het lachen is je vergaan jammer goed geschreven |
|
| Laurens Windig: | Maandag, november 25, 2013 18:36 |
| (Foutje landde is landden) Excuses. |
|
| Artifex: | Maandag, november 25, 2013 18:06 |
| Stemt tot nadenken, komt op het goede moment voor mij. Heel graag gelezen! Liefs, Artifex. |
|
| Fairouz: | Maandag, november 25, 2013 17:58 |
| glimlacht, en warme voeten zijn toch zo heerlijk !! graag gelezen, Fairouz |
|
| Quicksilver: | Maandag, november 25, 2013 14:37 |
| mooi geschreven Laurens, fijn je hier weer eens te lezen..heb ook zo''n bankje:0 warme groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2013 | ||
| Thema's: | ||