Stil kwam een engel
Stil kwam een engel
ze vloog zo over me voorbij
ze hield halt bij mijn zetel
en vroeg me:
“mag ik er even bij?”
Ze boog zich over me
en beloofde me
goed voor mij te zorgen
van daarboven
Ze had het wel gezien
dat het soms niet goed gaat met mij
maar dan vouwde ze haar handen
en zag ze:
‘dit is nu wel weer voorbij’
Stil zat ze naast me
ik keek haar twee seconden aan
zij keek terug
en zonder woorden
wist ze wat ik nodig had
Ze gaf me een knuffel
en zij toen tegen mij:
“ik moet nu gaan
maar vergeet niet:
ik zal altijd naast je staan”
Toen stond ze op
en stil is ze weer gegaan …
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Zondag, december 01, 2013 20:23 |
| Vredig en mooi geschreven. Zonder woorden wist zij nodig is. Warme groet | |
| wervelende regenboog: | Zondag, december 01, 2013 18:33 |
| de ongeziene helpers die wij misschien te weinig waarderen maar jij niet zo te lezen :) |
|
| vagebond: | Zondag, december 01, 2013 15:05 |
| Wat ik mij afvraag, en neem me vooral niet kwalijk, heb je eigenlijk al verkering? | |
| kimmytje: | Zondag, december 01, 2013 14:47 |
| Heel mooi Roerend geschreven Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2013 | ||
| Thema's: | ||