Er is weer geluk
een moment liep hij wat verloren
door bossen en hei
de kou kon hem niet storen
toch was hij lang niet blij
hij zocht wat orde in zijn hoofd
klaarheid voor zijn gemoed
alsof hij van kennis was beroofd
hij had nog geen voorbijganger begroet
’t was of hij doof en blind was
hij stapte automatisch, voet voor voet
ongemerkt door elke plas
soms trok hij een rare snoet
zijn denken scheen op gang te komen
heldere ogen, glimlach om de mond
weer zag hij die mooie bomen
van blijdschap danste hij in ’t rond
ela