Ik
Trots en onbewogen beweeg ik door het leven . Ni weten wat ik wil, ni weten wat ik zoek. S'morgens sta ik op met de beste moed, maar al gauw verdwijnt de moed, twijfels van mijn leven en gekwetse gevoelens komen dan weer op. De speurtocht van mijn moed is zoek. Vrienden geven me moed, maken mijn dag weer goed, maar toch blijven die twijfels van mijn ik, een probleem die ik en alleen ik oplossen moet. Aan wat heb ik dit eigenlijk allemaal aan verdient, geluk maak jezelf, maar eerst moet ik leren leven met de tegenslagen die ik heb geleden, thx aan al mijn vrienden die mij steunen in deze moeilijke en zware tijden
Reacties op dit gedicht
| Exelior: | Zaterdag, december 07, 2013 13:57 |
| Thx :) | |
| Mady: | Zaterdag, december 07, 2013 12:58 |
| Het leven is niet altijd een geschenk maar je moet de mooiste momentjes er van tussen plukken zodat je de pijnlijkste kan verdragen sterkte | |
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, december 07, 2013 12:40 |
| mooi het kan moeilijk zijn om met je gevoelens om te gaan.. in dit gedicht benoem jij jouw gevoelens | |
Over dit gedicht
| Auteur: Exelior | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2013 | ||
| Thema's: | ||