Dit gedicht heb ik geschreven voor mijn oma, die sinds 5 oktober weer samen is met haar man. Rust in vrede lieve oma en opa. Ik hou van jullie.


Ik mis je elke dag meer en meer,
ik zou je zo graag zien al is het maar voor één keer.
Ik kan je nog niet laten gaan,
elke keer als ik aan je denk laat ik een traan.
Ik probeer mijn tranen te verbergen,
maar het verdriet kan ik nog niet opbergen.
Als ik even niet meer wist hoe het verder moest,
kwam ik bij jou en gaf je mij weer moed.
Nu woon je niet meer om de hoek,
ik kan niet meer zomaar even bij je op bezoek.
Waarom moest ik het doen zonder een echte afscheidsgroet?
Door dit verlies is alles in mijn leven beïnvloed.
Ik kan je nog niet laten gaan,
het is te moeilijk om zonder je verder te gaan.
Uiteindelijk zal ik toch wel moeten,
zonder jou volg ik dan mijn verdere route.
Ik ben blij dat ik jou heb mogen kennen,
dat ik jou en jij mij heb mogen verwennen.
Het verdriet om jou laat me zeker niet koud,
het voelt alsof je me nog elke dag in de gaten houd,
Lieve oma,
Je was de beste, de liefste,
je was de sterkste, de positiefste.
Lieve oma,
ik hou van jou,
je was een sterke vrouw.
Lieve oma,
weet dat mijn gedachten bij jou is,
weet dat ik je mis.
Lieve oma,
het is thuis moeilijk en zwaar,
maar jij staat nog steeds ergens voor mij klaar.
Lieve oma,
ook al ben je niet meer hier,
aan de herinneringen met jou beleef ik toch plezier.
Het is nu ruim 2 maanden geleden,
dat ik je heb af moeten geven zonder een goede reden.
Ik hoop dat jij en opa weer samen kunnen zijn,
dat je nu kunt verder "leven" zonder pijn.

Lieve oma, doe opa de groetjes en geef hem een dikke knuffel en kus van mij.