Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
hier bij de kerstboom
Hier bij de boom
zit ik alleen te turen
de minuten verstrijken
en worden ettelijke uren
We zouden samen
moeten zitten hier
maar ja drukke agenda’s
geven geen vertier
Nu zit ik hier alleen
maar een beetje te zitten
het is allang twaalf uur
geweest ik zou moeten pitten
Wachten op jou
is nu een crime geworden
het liefst smeet ik
alles stuk te beginnen met de borden
Zo langzamerhand
verdwijnen mijn kerstgedachten
als sneeuw voor de zon
alleen maar door het wachten
De woede doorstroomt
inmiddels mijn lichaam
ineens een vreselijke bitch
in plaats van zo zorgzaam
Ik ben zo boos
dat ik er verdrietig van word
ik gooi nog een glas weg
en daarna het laatste bord
De deur gaat open
en ineens bij jij daar
met een lach op je gezicht
nee je ziet geen gevaar
Je miste mij toch wel
toen jij zo gezellig was
samen met je vrienden
super in je sas
Dus dan maar even
naar je vriendin
met die sleutel tja…
dan kom je er wel in
Een beetje bezorgd
komt de vraag of er iets is
nou sarcastischer dan ik ben
antwoord ik er is helemaal niets mis
De borden vielen uit de kast
de tranen die zijn van schrik
dan ineens vallen de woorden eruit
jeetje dat heb ik
Nu ben ik niet meer te houden
ik ben er helemaal klaar mee
de kerstgedachte is weg
kerst hoort te zijn vol liefde en vree
Opgelucht haal ik adem
verdriet en boosheid zijn weg
ik schud je armen van me af
duw je weg
Wanneer je begrijpt dat ik
er ook toe zal moeten doen
dan wil ik je tegemoet komen
geef ik je wel weer een zoen
De kerstochtend moet nog komen
normaal zou ik weg kruipen in je armen
de hele nacht lekker liggen dromen
en me aan je warmen
Bezorgd kijk je op me neer
lijkt het kwartje gevallen
je staart naar mij
en vervolgens in naar de kerstballen
Wanneer ik eerlijk moet zijn
doet het mij ook veel pijn
ik had eerlijk moeten zeggen
je proberen moeten uitleggen
Beiden moeten we nog leren
ik weet wie jij bent
maar ik weet ook dat jij
mij nog lang niet goed kent
Ik zal vanaf nu toch proberen
om eerlijk tegen je te zeggen
hoe ik dingen voel
ervaring aan je uit gaan leggen
We zullen beiden moeten werken
jij wat ruimte maken voor mij
ik zeggen wat ik vind
dan kan het zijn jij en mij
Reacties op dit gedicht
starcollector vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
kimmytje
:
Zondag, december 15, 2013 20:41
mooi, en herkenbaar!
Liefs Kimmy
Over dit gedicht
Auteur:
starcollector
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
15 december 2013
Thema's:
[Houden van]