het hek scharniert in zwaar
gevoelen
ik sluit de wereld achter mij
verloop het grind in
mededogen
het grijs knerpt kleuren
langs haar zij
de paden ronden,
stenen kussen
zwaar het gras
het licht legt eeuwig
durend wel te rusten
hier draait de aarde om haar
as
ik pak een gieter
geef wat water
aan mijn wortels
-
een eekhoorn danst
haar vlucht voorbij
de zomer lengt
in vol stilzwijgen
ik laat het dragen eindelijk
vrij
Bob Van St. Job: | Dinsdag, december 17, 2013 23:37 |
Spreekt sterk, mooi. | |
snake642: | Dinsdag, december 17, 2013 16:31 |
een prachtig schrijven john waw!:) zeer mooi ontwikkeld dit! | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, december 17, 2013 14:19 |
bijzonder mooi verwoord warme groet wr |
|
kimmytje: | Dinsdag, december 17, 2013 12:25 |
Werkelijk bijzonder prachtig! Heerlijk graag gelezen Liefs Kimmy |
|
Quicksilver: | Dinsdag, december 17, 2013 11:13 |
heel mooi, vind je laatste zin geweldig mooi, doet wat met mij..eigenlijk je hele gedicht spreekt me aan, dank je daarvoor John warme groets |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, december 17, 2013 09:29 |
Hoe mooi weet jij hier de avondrust te vangen in woorden waar men vanbinnen warm van wordt. Hartelijke groet en fijne dag Anneke |
|
windwhisper: | Dinsdag, december 17, 2013 08:28 |
de avond is gekomen, ook de natuur legt de laatste loodjes de nacht kan winteren gaan warme groet Cobie goede morgen John |
|
trucker klaas: | Dinsdag, december 17, 2013 06:48 |
lichtvoetig door de winter ;) fraai ,klaas |
|
youkie: | Dinsdag, december 17, 2013 06:22 |
goede morgen al onze lasten achter laten konden we dit maar waar maken fijne dag |
|
Roselynn: | Dinsdag, december 17, 2013 06:12 |
....mooi... als je de last van je schouders kan laten vallen... |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 december 2013 | ||
Thema's: |