stilte krijst
de vleugels
van mijn kasteel
zijn lamgeslagen
torens trillen
dralen in
ten ondergaan
fundamenten breken
gewelven zien
voor het eerst de
maan
stilte krijst uit
restanten leven
dat
geketend aan de
muren staat
de aarde barst
verzwelgt het
spiegelbeeld
deze droom is
nooit geheeld
wil melker
18/12/2013
wervelende regenboog: | Woensdag, december 18, 2013 20:30 |
ontaard werd je er uit wakker en moest je balans hervinden rakend gedicht Wil liefs wr |
|
Bob Van St. Job: | Woensdag, december 18, 2013 20:25 |
En weer een hele mooie. | |
henk jans: | Woensdag, december 18, 2013 13:58 |
heftig gedicht mooi groet Henk |
|
teun hoek: | Woensdag, december 18, 2013 09:41 |
hevig en ingrijpend. h. gr. teun |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, december 18, 2013 08:55 |
In een stilte die krijst hoor je zelfs de wind huilen omdat de vleugels zijn lamgeslagen. Rakend mooi omschreven Wil. Hartelijke groeten Anneke |
|
youkie: | Woensdag, december 18, 2013 08:40 |
goede morgen men kan zo de stilte voelen in je droom gewoel fijne dag |
|
windwhisper: | Woensdag, december 18, 2013 07:45 |
voelbare en hoorbare stilte, vol emotie geschreven Goede morgen Wil warme groet ook uit het Haagse, dichterbij dan je denkt Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 december 2013 | ||
Thema's: |