Herst-rood, en lampjes. helse drukte in de stad.
Geen geld. geen warmte huis verloren,
snowboots is me niet gegund dit jaar,
dus nu maar pootjes nat.
Haat, vanbinnen vrolijk, stiekem wel-tevree,
Ookal uit ik het soms anders
en werkt m'n humeur niet altijd mee.
Wind, 'n versteend briesje
voor mij leeg, en niet mijn keuze, zo onaangemaam kil,
verwrongen, levend, niet opgeven,.. leven.
Maar langzaam word ik stil.

Zoveel schande en ellende dat men draagt in zijn hart,
zoveel vraag maar weinig antwoord
dat ons brein en weten, zwart.
Mensen zullen altijd klagen, nooit is het goed niemand meer oprecht tevree,
Niet meer leven, omdat 't echt is,
geen mens doet meer met leven mee..
Met gevoel en voorkomen geleefd.
Door ons of voor-ouderen ervaren,
Voor ieder, een vraag nog weet, alleen de onschuld weet zich te bedaren.

Mythes verdoezelen alles tot waan,
Geheimen vermoord in't verleden vergaan
Vergeten dat waar we leven 't paradijs allang is,
En dat ieder voor z'n eigen z'n geluk uitwist.
Wel weten hoe 't hoort maar bij gebrek aan ruggengraat,
Weet ik voortaan wie wel of niet geestelijk ontwaakt.
Oneerlijk draagt een kroon gevolgd door munt en kop,
Totdat men er genoeg van heeft
én wijst met de vinger vol schuld naar de strop.

Ik heb gekozen om wél te kijken en niet te leren uit boeken
maar mezelf verwezen lijken daar waar niet veel 't zoeken.
Ik heb geleerd over waarden en normen,
ook al probeert de overheid naar zijn wil,
álles te vervormen.
Kneden naar de waarheid van een ander wezen,
Die leeft in 'n spel van zijn spiegelbeeld te vrezen

Dus ga terug naar de stappen waar je leven eens begon,
en keer terug naar je keuze 't web dat jij eens spon.
Kijk naar je eigen stappen en accepteer 't geleefde spoor,
Want alleen als je 't toelaat kom jij 't leven door.
Stapje voor stapje alles op z'n tijd,
verrijk je geest met nieuwe stof
en reik tot in de eeuwigheid!!