het geschenk van Moeder Aarde
het eerste morgenlicht kust de kruintjes
van de bomen
ondanks de kou voelt het als het ware zonnig aan
bijna kerst en Moeder Aarde
laat haar natuur beloftevol zinderen
hoor je het fluisteren van de wind
voel je de vrijheid van te mogen leven
op dit plekje van deze aard
zie je het mooie zilvergrijze kleedje
van die vogel hoog boven in de lucht
proef je het kussen
van het eerste morgenlicht
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, december 22, 2013 18:09 |
| ja moeder aarde doet haar best :)ze doet nu alvast mos in haar oren om dat stomme vuurwerk niet te horen en dan heb ik het nog niet over de stank die het veroorzaakt :S sorry Cobie ik liet me gaan graag gelezen wr |
|
| John Kroos: | Zondag, december 22, 2013 15:53 |
| je schrijven roert de warmte van de morgen aan. Mooi verwoord, vooral de laatste twee zinnen treffen het gedicht in zijn volheid. Graag gelezen en warme groet, John |
|
| kimmytje: | Zondag, december 22, 2013 12:26 |
| Prachtig! Heel heel bijzonder hoor! Liefs Kimmy |
|
| middernachtzonnesteek: | Zondag, december 22, 2013 11:35 |
| heel mooi | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 22, 2013 11:12 |
| ja | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2013 | ||
| Thema's: | ||