Geknakt
Geknakt
Ik drijf mee
Op de deining van het leven
Dat lijkt op een stilleven
Maar toch volg ik gedwee
De pijn die ik voel
Heeft me lamgeslagen
Mijn hart en ziel toegeslagen
Moeilijk uit te drukken wat ik bedoel
Ik laat alles over me heen komen
Anderzijds ben ik rusteloos
Leef ik soms achteloos
Door mezelf beetgenomen
De grond is weggezakt
Heel pijnlijk gevallen
Door kwelgeesten lastig gevallen
En als een fijn twijgje geknakt
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Maandag, december 23, 2013 00:40 |
| sterk | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 22, 2013 22:52 |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 22, 2013 22:52 |
| joh sterkte hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2013 | ||
| Thema's: | ||