Een stap naar nergens
Een stap naar nergens
elke asem die men haalt
is een teken van leven
elke zucht en teken van beroering
elke traan een teken van droefheid
of van intense vreugd
de laatste stap is een genade stap
een sta naar het einde
stap naar rust e vrede
gedragen met koningseer
er s geen weg terug
de aarde word een woonst
daar zijn weer tranen
van medelijden en verdriet
me tracht te begrijpen
waarom juist jij nu gaat
ela
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Maandag, december 23, 2013 23:43 |
| een stap naar overal | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 23, 2013 15:53 |
| heel mooi hoor weer graag gelezen |
|
| teun hoek: | Maandag, december 23, 2013 09:31 |
| de levenscirkel die snoeit en boeit. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2013 | ||
| Thema's: | ||