Onkruid.
Onkruid.
Namen die eens
uitgesproken
wenken naar ongewenst kruid
kunnen stralen
meer dan ’t gewenste
halen meningen onderuit.
Midden zomer
rode parels
van de klaproos in de berm.
wiegelend op hun
tere stengels
uitgesproken fraai en ferm.
Drieblad dat de
tuin doorwoekert
schenkt een tere witte bloem
als men haar
die kans wil bieden
krijgt dan eerst verdiende roem.
Bosgrond bedekt
met wilde hyacinten
golvend als een blauwe zee
indrukwekkend
heerlijk geurend
walmt in mijn geheugen mee.
’t Zijn wat beelden
uit miljoenen
aarde dekkend vol élan
die ons boeien
vreugde schenken
als een wijn uit volle kan.
Zonder …..on
volkomen kruidig
passend in Gods scheppingspracht
’t kleinste als het
grootste wonder
die de schepping ons ooit bracht.
Soms plaatsen zich
als een illusie
mensen zich op lager peil
God de Schepper
Die ons maakte
onthoudt zich van vermeende feil.
Ieder mens heeft
gelijke waarde
dat ontdekkend hangt de kroon
van Gods schepping
in zijn leven
Kind van God zo heel gewoon.
Th.
Namen die eens
uitgesproken
wenken naar ongewenst kruid
kunnen stralen
meer dan ’t gewenste
halen meningen onderuit.
Midden zomer
rode parels
van de klaproos in de berm.
wiegelend op hun
tere stengels
uitgesproken fraai en ferm.
Drieblad dat de
tuin doorwoekert
schenkt een tere witte bloem
als men haar
die kans wil bieden
krijgt dan eerst verdiende roem.
Bosgrond bedekt
met wilde hyacinten
golvend als een blauwe zee
indrukwekkend
heerlijk geurend
walmt in mijn geheugen mee.
’t Zijn wat beelden
uit miljoenen
aarde dekkend vol élan
die ons boeien
vreugde schenken
als een wijn uit volle kan.
Zonder …..on
volkomen kruidig
passend in Gods scheppingspracht
’t kleinste als het
grootste wonder
die de schepping ons ooit bracht.
Soms plaatsen zich
als een illusie
mensen zich op lager peil
God de Schepper
Die ons maakte
onthoudt zich van vermeende feil.
Ieder mens heeft
gelijke waarde
dat ontdekkend hangt de kroon
van Gods schepping
in zijn leven
Kind van God zo heel gewoon.
Th.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, december 23, 2013 20:16 |
| on- is het oordeel der mensenmaatschappij, naar bruikbaarheid gekruid, god is daar lang niet altijd bij, hij laat onze laagsten op doortocht hun waarde verkennen, maakt ter ontdekking ons vrij. hans |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, december 23, 2013 20:06 |
| wat zou een wereld zonder onkruid zijn....saai! heel mooi Teun warme groetjes wr |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 23, 2013 15:55 |
| het laatste tranen schieten er van in m,n ogen!! |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, december 23, 2013 12:36 |
| Delen van het vele aan geloof en natuur, dagelijkse kost, soms gematigd soms vol vuur. Mooi en respectvol gedicht. Zonnige groet en fijne middag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2013 | ||
| Thema's: | ||