z.o. deel 21
ik voelde mijn hart als bezetene kloppen in de keel
voor mij stond Naunet, de cobragodin van apepi
ze droeg een maansikkel in haar weelderige haren
opvallend was de derde oog, als smaragd
schitterend op haar hoge voorhoofd
instinctief boog ik voor de hoogheid die vergezeld werd
door zes andere figuren waarvan duidelijk was
dat zij louter bedienden waren
laatdunkend sprak zij tot mij:
bespaar jezelf de moeite, geen verering behaagt
ik ben hier om jou mee te nemen naar morgen
waar de vruchten van jouw zaad plukgraag
de dagelijkse waarheid zullen vormen
kom nu maar, wees niet al te gevreesd,
niets is en alles is onderhevig
aan de frequentiespectrum van de geest
kom, sluit je ogen
adem door je neus in
en blaas door je mond weer uit
als in een lucide droom gaf ik me over aan het moment
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, december 30, 2013 20:09 |
| heb je net weer bijgelezen, vind het geweldig goed geschreven wens je alle goeds voor 2014! warme groets |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, december 25, 2013 19:38 |
| intrigerend :) graag gelezen mima groetjes wr |
|
| John Kroos: | Woensdag, december 25, 2013 16:08 |
| een mooi vervolg met een schitterende berusting aan het eind vormgegeven. Graag gelezen uiteraard en warme groet, John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2013 | ||
| Thema's: | ||