Los laten.
Los laten.
Tweeduizend dertien
sluit haar deuren
haar beeltenis vervaagt in gaan.
Doch beelden
van geluk en zorgen
lopen voelbaar achter ons aan.
De minder mooie
wil je lozen
maar juist die haken in ons hart.
Los leren laten
wat zo hecht was
bevriest in meegedragen smart.
Ziekten die drukken
zij die ontvielen
het hoort zo wezenlijk bij nu.
Los moeten laten
wat zo lief was
gaat niet in eens, is veel te cru.
Zo laat ook God
nooit los , uit Liefde.
Draagt Hij ons door de jaren heen.
Is Zijn belofte
onlosmaakbaar
ga ik mijn weg nimmer alleen.
’t Werk van
Zijn Handen
laat Hij zo nimmer los, uit gena.
Hij is voleinder
in Zijn wezen
tot dat ik eenmaal bij Hem sta.
Th.
Tweeduizend dertien
sluit haar deuren
haar beeltenis vervaagt in gaan.
Doch beelden
van geluk en zorgen
lopen voelbaar achter ons aan.
De minder mooie
wil je lozen
maar juist die haken in ons hart.
Los leren laten
wat zo hecht was
bevriest in meegedragen smart.
Ziekten die drukken
zij die ontvielen
het hoort zo wezenlijk bij nu.
Los moeten laten
wat zo lief was
gaat niet in eens, is veel te cru.
Zo laat ook God
nooit los , uit Liefde.
Draagt Hij ons door de jaren heen.
Is Zijn belofte
onlosmaakbaar
ga ik mijn weg nimmer alleen.
’t Werk van
Zijn Handen
laat Hij zo nimmer los, uit gena.
Hij is voleinder
in Zijn wezen
tot dat ik eenmaal bij Hem sta.
Th.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Dinsdag, december 31, 2013 13:36 |
| We zijn allemaal geneigd om alles te wille houden zoals het was, maar dat kan meestal niet, we moeten toch vooruit. loslaten is zo moeilijk! Toch alle goeds toegewenst voor 2014 gr. Liesbeth |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, december 31, 2013 13:12 |
| mooi weer wens jou en je vrouw etc een goed uiteinde en een gezond begin gr.janny | |
| Janny Flikkema: | Dinsdag, december 31, 2013 12:29 |
| we blijven ze altijd met ons meedragen Teun, de mooie zoals vorig jaar mijn huwelijksdag, maar ook de maand december waarin ik mijn moeder verloor, mijn broer en mijn zus, 2 dec, 26 dec en oudejaarsdag, zulke dagen wil je het liefst vergeten, maar het blijven herinneringen die even pijn doen, elk jaar weer. wens je een goed uiteinde en een gezegend en gezond 2014. lieve groet, Janny |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, december 31, 2013 11:09 |
| Ze lopen naast ons Teun, helpen dragen daar waar het te zwaar is en hopen dat God de kracht daartoe geeft. Zo mooi verwoord, heb het met diep respect gelezen. Dank Teun voor alle lieve reacties van het afgelopen jaar ! Een mooie jaarwisseling met lieve Nieuwjaarsgroeten. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2013 | ||
| Thema's: | ||