in onmin en euforie
publiek, schraal is mijn oogst
ontheemd dien ik u van repliek
want mijn verzen zijn vervreemd
van bezigheden die een mens
van goede doen niet kan bevatten
mijn ingetogen wereld is groter
dan de buiging voor trots, het behoud
van inborst adelt mijn bloed naar
alle kleuren, het land van de wereld
ligt aan mijn gedragen voeten
wat u zegt heelt mijn hemelrijk
in onmin en in euforie
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||