In tegenbeeld
in tegenbeeld
heb mijn ziel
verpand aan de zee
loop genietend met
haar mee
tot in de verte
de stormvogel
nadert
en golven hun
ankers gaan lichten
opgetuigd met kuif
rollen zij razend
voorbij
overslaande
massa’s springen op tij
immens is de
kracht
die onverwacht
hoogte kiest
gaten in dijken en
weringen spiest
tot zij rimpelloos
de zon laat
ondergaan met
in tegenbeeld een
vol opkomende maan
wil melker
04/01/2014
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Zaterdag, januari 04, 2014 12:19 |
| Prachtig Liefs Kimmy |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 04, 2014 10:04 |
| Wonderlijk Wil hoe tegensrtijdig de natuurelementen zich aan ons tonen,men mag er rimpeloze eerbied voor hebben. Zonnige groet en mooi weekend. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, januari 04, 2014 09:59 |
| boeiend is de zee in al haar facetten, geniet er van. Fijn jaar. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||