Bedrogen vriendschap
Je zat bij me in de zetel
en we praatten over ons leven
jij vertelde jouw verloop
ik de mijne …
Nooit heb ik geweten
dat leugens uit jouw mond kwamen
niet één letter was waarheid
alles gelogen
we gingen wandelen
zaten op een bank
leunden tegen elkaar
en het leek alsof jij net als mij
bang was
Later ben ik te weten gekomen
dat je enkel gewed had met vrienden
dat je me kon beliegen en bedriegen
doen alsof je een vriend was …
Maar dat was je helemaal niet
het enige wat je bij mij bereikt hebt
is pijn en verdriet …
(even een vraag als ik mag:
hebben jullie dat ((soms)) ook dat jullie gedichten schrijven
en ze na een tijdje niet meer mooi vinden?)
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Maandag, januari 06, 2014 16:15 |
| soms herlees ik gedichten van vroeger en dan wat een rotzooi heb ik daar geschreven liefs |
|
| wytske: | Maandag, januari 06, 2014 15:08 |
| wat erg, dat dat jou is overkomen en gemeen ook! echt weer uit je hart geschreven. en soms heb ik dat ook dat een gedicht van vroeger niet meer mooi is, maar ook wel eens andersom. een gedicht van vroeger kan je ook bijslijpen | |
| jackvanhouten: | Maandag, januari 06, 2014 14:42 |
| mooi gedicht en makkelijk leesbaar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||