Waarom zou ik...
een gevecht aangaan met inspiratie
als ik hem al een tijd niet zie?
hij schrijft geen enkele zin en toch
mijn evenknie
het is weleens goed dat een schrijver
weet dat de geest ook afhankelijk is
buiten de eigen wil om, want bezieling
als sleutelfiguur is de spil
zie dit schrijven vooral als uitdaging
of hier nog iets van mijzelf in zit
een eigenschap van gedrevenheid
die met ongeduld de boel omspit
vergeet niet dat Pathos streken heeft
ook anderen wil voeden die wachten
na overrompelende tijd van dichten
ik niet de enige ben die poëtisch leeft.
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, januari 08, 2014 23:50 |
| Prachtig geschreven | |
| John Kroos: | Woensdag, januari 08, 2014 17:35 |
| het gevecht kent geen zin in de rust verkeert het onbewuste Graag gelezen en hartelijke groet, John |
|
| ana (stacia): | Woensdag, januari 08, 2014 14:32 |
| 3de strofe ... love it. Het analytische. Iemand die evalueert, blijft evolueren. van harte ana |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 08, 2014 11:51 |
| juist in het afwegend vastleggen ligt de bezinning en terugkeer. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||