lenen als dat mag...
Laat me
lenen van je leven.
Jou leven met een lach,
ongedwongen,
vol van liefde.
Altijd vrolijk
iedere dag.
Laat me lenen
van je vreugde.
De vreugde
in je leven.
Ook al is het maar
een beetje,
voor maar even
als dat mag.
Even proeven
om te voelen.
Even voelen
van die blijdschap,
waarvan ik vaker hoor
maar vaker
hoor te voelen.
Laat me even lenen.
Als je blieft
ik zou zo graag...
Die lach
weer even voelen.
Voelen zoals vroeger
toen ik
blijdschap
nog eens zag...
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Zondag, januari 12, 2014 07:55 |
| mooi, zoals hij is hardop gelezen, prachtig gedaan |
|
| John Kroos: | Vrijdag, januari 10, 2014 16:58 |
| Een prettig leesbaar gedicht met een mooie cadans. De laatste drie regels van de vijfde strofe zijn mooi gevonden, evenals het sterke slot. Graag gelezen, John |
|
| youkie: | Vrijdag, januari 10, 2014 15:05 |
| heel mooi geschreven groetjes |
|
| Syncoop³: | Vrijdag, januari 10, 2014 13:57 |
| heerlijk.een dansbaar gedicht | |
| teun hoek: | Vrijdag, januari 10, 2014 12:06 |
| dat de lach van de ander je opbeurt in het daagse gaan. Gewoon verkregen , niet geleend. h. gr. teun |
|
| liesjequilt: | Vrijdag, januari 10, 2014 11:34 |
| Heel mooi, een gemis, maar herinneringen blijven gr. Liesbeth |
|
