moment opname
jaren staren me aan,uitgemolken nieuwe ideeën gebaseerd op oud werk.
De kwast uitgedroogd als de potlood stomp is.
Mijn handen stijf als uitgedroogde verf, elk nieuw idee eindigt in scherven, het spiegelbeeld van herhaling lacht me uit.
Ik schets, teken, ontwerp, bomen tot papier verkwist als mijn ideeën.
Toetsenbord ooit gewillig laat achter op het scherm, bla bla bla .
Niets nieuws onder en aan de horizon.
Met een glimlach geschreven, de onbekende schrijver
De kwast uitgedroogd als de potlood stomp is.
Mijn handen stijf als uitgedroogde verf, elk nieuw idee eindigt in scherven, het spiegelbeeld van herhaling lacht me uit.
Ik schets, teken, ontwerp, bomen tot papier verkwist als mijn ideeën.
Toetsenbord ooit gewillig laat achter op het scherm, bla bla bla .
Niets nieuws onder en aan de horizon.
Met een glimlach geschreven, de onbekende schrijver
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Vrijdag, januari 17, 2014 10:41 |
| opname!!! :S |
|
| september: | Vrijdag, januari 10, 2014 18:06 |
| Mooi gedeeld :) mooi geschreven | |
| youkie: | Vrijdag, januari 10, 2014 15:02 |
| zolang men maar bezig blijft groetjes |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 10, 2014 11:37 |
| elke potlood streep heeft zijn eigen bekoring. Zo ook elke levensstap. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||