Alleen maar jij
Ik wou
dat ik je vroeger
in mijn stilte
kon bereiken
dat de muren
die ik droeg
slechts een spanne
konden wijken
voor jou
zou ik opnieuw
in alles herbeginnen
het leven puur
in morgens willen spinnen
samen jaren
samen zijn
samen jong verloren
zoveel vinden
in het klein
zal ik je altijd
bij me dragen
je nooit uit ons
ver laten vagen
al was het
alleen maar
dat je weet
dat ik je nooit
maar nooit
vergeet..
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Zondag, januari 12, 2014 17:28 |
| prachtig schrijven | |
| kimmytje: | Zondag, januari 12, 2014 12:07 |
| Telkens ontroerend jouw gedichten, Heel intens beleefd en ook heel oprecht voelbaar wat voor gemis je hebt.. Sterkte Liefs Kimmy |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, januari 12, 2014 09:52 |
| ja kan er niks aan doen weer tot tranen..... ga in bad en lees vandaag even niet verder gr.janny |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, januari 12, 2014 08:59 |
| Een gedicht dat diep ontroert John omdat het zo rakend en herkenbaar is. Warme groeten stuur ik je. Anneke |
|
| youkie: | Zondag, januari 12, 2014 08:36 |
| goede morgen prachtig schrijven fijne zondag |
|
| wytske: | Zondag, januari 12, 2014 07:11 |
| Prachtig, vooral ook het begin, erg erg mooi | |
| windwhisper: | Zondag, januari 12, 2014 07:09 |
| droef mooi deze hart brekende woorden liefs Cobie |
|
| middernachtzonnesteek: | Zondag, januari 12, 2014 00:29 |
| ach mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||