Herinnering, kom je een oude wonde helen?
Ik wil je niet negeren, maar mij zachtjes laten strelen
de mooiste wil ik prenten in mijn hart
de slechte zetten aan de kant.

Na vele jaren kom je opnieuw tot mij
wij leven weer samen zij aan zij
en alle zorgen, pijnen en nijd
zijn nu verdwenen met de tijd.

Ik hoor nog steeds je mooie woorden
het werden bittere akkoorden
zij vonden nooit een samenklank
en ieder ging zijn eigen gang.

Ik streel nog steeds je zachte handen
die mij nooit zouden verwarmen
jij hield niet van hechte banden
zo moest ik in de eenzaamheid belanden.

Ik kus nog steeds jouw lieve ogen
waarin ik mij zo dikwijls heb verloren.
was jouw liefde schijn, of was zij echt
wij kwamen altijd bij elkaar terecht.

Ik gaf eens mijn gevoelens bloot
en of jij daarvan genoot.
Had ik me toch in jou vergist
of hadden wij samen de boot gemist?

Herinnering, ben jij er weer?
Ik hou nog van jou veel meer.
Ik pluk nu de rozen, in mijn eigen tuin.
waar tijd noch eeuwigheid te verklaren zijn.
En het mysterie van onze liefde dwaalt nog altijd rond
evenals het antwoord dat ik er nooit op vond.