Ik waak over mij
Het kietelt aan me,
Het streelt me.
Het verlangen,
verlangen om terug te keren naar oude gewoontes.
Ik wil het, ik wil het niet.
Het was mijn grot, mijn kooi, mijn veiligheid.
Ik was uitgeput.
Het is voorbij.
Ik moet waakzaam zijn.
Het bespringt me zodra ik weg kijk.
Ik houd je in de gaten.
Ik houd mij in de gaten.
Het streelt me.
Het verlangen,
verlangen om terug te keren naar oude gewoontes.
Ik wil het, ik wil het niet.
Het was mijn grot, mijn kooi, mijn veiligheid.
Ik was uitgeput.
Het is voorbij.
Ik moet waakzaam zijn.
Het bespringt me zodra ik weg kijk.
Ik houd je in de gaten.
Ik houd mij in de gaten.
Reacties op dit gedicht
| bas12: | Maandag, januari 13, 2014 21:40 |
| dat vind ik heel goed van jou. Het is toch een heldendaad die laat zien wat je om het lijf hebt, vind ik. volhouwen! Groetjes,bas. | |
| Hans Winter: | Maandag, januari 13, 2014 20:57 |
| tot gewoonten komen die je niet meer storen vraagt je een deugdelijk geheugenspoor steeds steviger te betreden. groetje voor je visioen, hans |
|
| Syncoop³: | Maandag, januari 13, 2014 11:32 |
| prachtig.mooi innerlijk gevecht | |
Over dit gedicht
| Auteur: ae | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||