Wanneer een
deur om ondoorgrondelijke
reden
blijft slaan;
wanneer de stemmen
zwijgen, op straat, en
er is niemand
buiten;
wanneer je gaat
begrijpen dat de dingen
ingewikkelder zijn
dan
je had gedacht:
misschien maak je je
dan bezorgd, of
vraag je wat de reden
is, of zelfs of
deze wereld wel wel
echt werkelijk en
logisch is. Die
muizenissen
zijn overbodig: er
zijn schaduwzones
die je beter niet
betreden kunt of, als het toeval
je erin gebracht
heeft , die zo snel je kunt
weer moet zien te
verlaten. Het mysterie
is een niemandsland:
als iemand er per se
wil wonen, vervreemdt
hij al heel gauw
van anderen. We zien
hem nog wel eens,
slaapwandelend, als
was hij al niet meer
van deze wereld;
zelfs als hij onder ons per se
wil blijven, is het
alsof hij
doorzichtig was. Dus,
waarom stel je nog
die vragen? Ga naar
die halfgesloten deur toe;
draai de klink om,
duw hem dicht;
maak je geen zorgen
om wie er praat, op straat; en
trek je van wat
ingewikkeld is niets aan:
de meest simpele weg
is die
welke geen grenzen
overschrijdt; die
niet verplicht dat men
over de lijn heen
kijkt; die
een begin heeft en
een eind, zelfs.
John Kroos: | Donderdag, januari 16, 2014 19:55 |
ik weet niet of de makkelijkste weg altijd ook de goede is soms wel soms niet de grenzen liggen bij jezelf in het verschiet Graag gelezen en H.Groet, John |
|
september: | Donderdag, januari 16, 2014 15:46 |
Stil van..na een aantal keren lezen nog meer..hoe mooi M. Dank voor je reactie :)Fijne dag gewenst | |
mima: | Donderdag, januari 16, 2014 15:21 |
hhhmmmzz, ingewikkeld toch wel jouw gedicht maar daarom niet minder graag gelezen:) |
|
Auteur: marchiano di noche | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2014 | ||
Thema's: |