Zelfherkenning
Er staat een man op
hij schijnt mij te kennen
zijn manieren lijken
op de mijne
Draagt hij een trui
of een blouse met iets eronder
een geheim dat ik niet mag weten
Ik ken hem, begroet hem dagelijks
steel zijn manieren en praatjes,
hij is onzeker,met heel wat bagage
die hij achterlaat in vragen
Reacties op dit gedicht
| Bob Van St. Job: | Maandag, januari 20, 2014 00:10 |
| Bevreemende kracht. | |
| ILse Bruintjes: | Zondag, januari 19, 2014 14:33 |
| mooi | |
| kimmytje: | Zondag, januari 19, 2014 13:35 |
| Heel mooi verwoord Liefs Kimmy |
|
| Quicksilver: | Zondag, januari 19, 2014 11:57 |
| fijn om te lezen dat jij hem goed kent in zelfherkenning.. warme groets |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, januari 19, 2014 08:18 |
| Zelfreflexie Wijnand, bijzonder mooi onder woorden gebracht en met respect gelezen. Warme groet en fijne zondag Anneke |
|
| windwhisper: | Zondag, januari 19, 2014 06:15 |
| ik moet even slikken hoor wat een pracht liefs Cobie goede morgen Wijnand |
|
| youkie: | Zondag, januari 19, 2014 06:15 |
| goede morgen het is wel even wennen zich zelf ineens herkennen fijne zondag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||