Ik weet nog toen wij elkaar zo leerde kennen,
De dag dat wij elkaar voor het eerst zagen,
Was de dag nadat mijn dromen verpest waren,
Kon ik die gebeurtenissen maar achterlaten..

Ik weet dat je mijn gedichten heel graag leest,
Ik las met liefde ook altijd die van jou,
Vroeger of nu, dat doe je nu nog steeds,
Dat weet ik omdat ik nog steeds van je houd..

Ook al was je mijn 1e vriendin,
Je was dan ook de enige..
Ik weet nog precies hoe het vroeger ging,
Heb ik spijt over hoe ik je kwetste..

Soms heb ik momenten,
Dat ik weer terugdenk aan onze momenten,
Jij hebt van mij een heel ander iemand kunnen maken..
Ken je dat gevoel? Dat je iemand zo erg kan missen?

Nou nog steeds verdien je beter dan mij,
En weet ik dat je beter kunt krijgen,
Ik wil alleen dat jij gelukkig kan zijn,
En je toekomstige man voor altijd bij jou kan blijven..

Ik weet nog hoe wij naar elkaar gedichten schreven,
Dat je met je beste vriendin alles ging delen,
Jouw lieve woordjes, lieten me huilen..
Omdat niemand anders dat tegen me zei of meende,
En ik zou jou voor niemand anders willen ruilen..

Ik schrijf nu mijn gedicht,
Omdat ik een traan kreeg toen ik net aan je dacht..
Ook al is het lang geleden schat, elke dag was jij mijn licht..
Ik hou van je, en heb veel te lang gewacht..

Jij bent te lief voor woorden,
En zal jou nooit vergeten lieverd..

Het spijt me..