Romântico
Romântico
geliefde
krul je in mijn armen
dan laat ik je de vertes zien
bovendien het lieve leven
voorbij de horizon
laat mij je dragen
over jong groene akkers
bloemrijke velden
en glooiende heuvels
waarover ik je vertelde
laten wij oprijzen van de aarde
hangen boven turquoise zeeën
zwevend met de vogels mee
tot wijzelf vleugels krijgen
transparant opgaan
in een waas van het ongekende
die verwelkomt
na deze gewaarwording
boven ons bewustzijn
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Maandag, januari 20, 2014 16:37 |
| Heerlijk schrijven dit! Met bewondering (en lichte aanbidding ;)) gelezen Liefs Kimmy |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, januari 20, 2014 12:27 |
| zwevend gelezen heel mooi! | |
| windwhisper: | Maandag, januari 20, 2014 09:09 |
| poezie van een klasse die zijn weerga niet kent en wat mooi en teder liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||