Verwachtingsvol
Als ik heel stil ben
en de kale, grauwe bomen
vastberaden standvastig verwaarloos…
Als ik heel stil ben
en mijn stromen van gedachten
zich hoopvol vullen
met ramen en deuren wagenwijd open…
Dan proef ik de aankomende lente
in al haar krachtige onstuimigheid.
Het twijfelachtige waterige zonnetje
niet langer meer aarzelend twijfelachtig…
Maar vastberaden stralend,
een dwingend duwtje in de rug voor de nieuwe, frisse bloemknoppen
die met alle macht van de wereld uitbundig willen uitspatten
in een kleurrijk geurende lentepracht.
Ja, als ik heel stil ben...
kan ik een nieuw ontwaken…
voelen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Soulresort | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||