Stel geen vragen.
Niemand zal geloven
dat ik ineens vergat te zwemmen
of dat ik in de eerste plaats
nooit ergens ben geweest.
Ze zullen ook niet denken
dat het iemand anders was
verdomme, ze weten heel goed
wie ik ben.
Stel geen vragen
antwoorden kan ik niet geven
voorbij schreiden de dagen
die begonnen om half zeven
Ik heb het nooit kunnen beloven
aan mensen die me kennen
zelf al hielden ze me voor naakt
want altijd, altijd heb ik de stilte vereerd.
Hoeveel plassen moet ik volschenken
met de waarheid van mijn bloed
zo zwaar dat niemand me kon dragen
ik kon niet anders weten.
Stel geen vragen
ik heb altijd gezwegen
ze redden het wel samen;
ik heb de sleutel nog meegegeven.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, januari 21, 2014 20:43 |
| mooi weergeven | |
| kimmytje: | Maandag, januari 20, 2014 19:02 |
| Prachtig geschreven! Voornamelijk de voorlaatste paragraaf wondermooi weergegeven..de waarheid van mijn bloed.. Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||