Steun
soms
zou ik
in de luwte
rond de streken
van mijn grondslag
willen zijn
rustig
vrij flaneren
op de vorens van
mijn onschuld
het uitzicht fantaseren
weten dat
mijn toevlucht
op me wacht
maar de schragen
van mijn schutting
zijn in stelligheid
gebroken
alles
wat er rest
valt in draging
terug te garen
ik loop alleen
met mijn bagage
zie ik haar vorm
nog hechtend waren
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Woensdag, januari 22, 2014 23:18 |
| veel sterkte | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 22, 2014 15:55 |
| sterkte hoor!! | |
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 22, 2014 11:55 |
| rakend gedicht John over je moeder veel sterkte lieve groet wr |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 22, 2014 08:39 |
| Misschien is de tijd aangebroken dat jij de schragen van de schutting stutten mag John, je toevlucht blijft graag op je wachten. Heel mooi en sereen gedicht en fijn om te lezen Hartelijke groeten. Anneke |
|
| windwhisper: | Woensdag, januari 22, 2014 07:21 |
| indrukwekkend schrijven, dat tot de verbeelding doet spreken lieve groet Cobie goede morgen |
|
| youkie: | Woensdag, januari 22, 2014 05:16 |
| goede morgen mooi geschreven graag gelezen fijne dag |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 22, 2014 04:52 |
| graag gelezen!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||