Oscar
zoals jij jouw ogen vol vuur
en tsunami van kritiek
over mij heen kan laten gaan
die door geen Dench of Streep
is te overtreffen
glimlachend en niets zeggend
ik de weg kies van de minste
weerstand omdat jij vindt dat ik
ook weleens de kamer zou kunnen
stofzuigen
smelt ik alleen al voor jouw grote
vurige ogen vol van temperament
die vanuit je tenen komt om mij
plat te kunnen krijgen
vrouw wat hou ik toch van jou
jij weet net zo goed als ik
een Oscar had gehad jij hem
van mij had gekregen maar omdat
ik die zelf nog niet bezit kan ik
alleen een kopstootje koffie geven!
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 24, 2014 23:07 |
| haha nou ga nu maar aan de slag (6) | |
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, januari 24, 2014 09:24 |
| :)leuk! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||