Arzebia
in het deinen van de ochtendziel
in wiegende schaduwen
in slome jazz van dik bloed
wil ik tralies van twijfel ontlopen,
giftige kreeften, vale sluiers van onmoed
een eiland zonder randen lijkt me wel wat
schemerend in eindeloos blauw
zoals alleen een hemel of zee diep kan zijn
zoals stoffige landkaarten in de geest;
daarop lijken alle vergeelde schatten klein
inderdaad, soms ben ik een kruisbestuiver
dan hang ik aan de spaken van een dood wiel
op proefverlof met mijn achilleshiel
territoriaal, allegoriaal, tijdzonaal
soms ben ik een aardbestuiver
tienduizenden kilometers in de verte
nooit een minuut over de grens van voorbij
toch kijk ik er naar uit, vooralsnog
in wiegende schaduwen
in slome jazz van dik bloed
wil ik tralies van twijfel ontlopen,
giftige kreeften, vale sluiers van onmoed
een eiland zonder randen lijkt me wel wat
schemerend in eindeloos blauw
zoals alleen een hemel of zee diep kan zijn
zoals stoffige landkaarten in de geest;
daarop lijken alle vergeelde schatten klein
inderdaad, soms ben ik een kruisbestuiver
dan hang ik aan de spaken van een dood wiel
op proefverlof met mijn achilleshiel
territoriaal, allegoriaal, tijdzonaal
soms ben ik een aardbestuiver
tienduizenden kilometers in de verte
nooit een minuut over de grens van voorbij
toch kijk ik er naar uit, vooralsnog
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, juli 07, 2024 19:31 |
| Mooi. Heel mooi. | |
| Artifex: | Maandag, januari 27, 2014 20:40 |
| Heel mooi, graag gelezen. Groetjes, Artifex. |
|
| Fairouz: | Maandag, januari 27, 2014 10:31 |
| dit mag je waarlijk poezie noemen. mooi ! Fairouz |
|
| youkie: | Maandag, januari 27, 2014 09:26 |
| goede morgen mooi fijne dag |
|
| windwhisper: | Maandag, januari 27, 2014 07:47 |
| trouw, staat er bij google, Arzebia, en ik lees everder en geniet van de sfeer die je oproept goede morgen warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||