Koud
Kleur mij maar in
ik zing voor
de ontheemden
en wezenlozen
Kijk het dorp
is vergankelijk
net als het oude hout
Sprak jij vader
de afgelopen winter
of zweeg hij om ma
De takken droegen sneeuw
en je besefte dat er
weinig in te kleuren was
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, januari 28, 2014 13:32 |
| mooi, maar triest om te lezen. succes gewenst, warme groets |
|
| Artifex: | Maandag, januari 27, 2014 21:19 |
| Er spreekt hier zo''n desolate hopeloosheid uit, knap! Succes gewenst! Liefs, Artifex. |
|
| kimmytje: | Maandag, januari 27, 2014 18:48 |
| Poezie hoe het hoort te zijn, Heel mooi hoor! Liefs Kimmy |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, januari 27, 2014 17:57 |
| Ik lees het als kille leegte Wijnand, takken zwaar van sneeuw en zonder kleur. Droefmooie poezie. Hartelijke groet en mooie avond. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, januari 27, 2014 17:48 |
| koude bedoening zonder kleur Wijnand | |
| youkie: | Maandag, januari 27, 2014 17:24 |
| graag komen lezen liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 27, 2014 17:19 |
| graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||