------------

dagelijkse hoop

je staat op en tilt je broek op zover als papier strekt
met een nonchalante streek staat je kunstwerk weer

laat ons spoelen, laat ons trekken door droog papier
woeste wijn slokt ons als een borrelhap getapt

wat een hoop, wat een flinke, grote verstop snel
middel van het laxeren, en proberen met druk

blauw als los water, verbleekt je lieve gezicht
ondanks alles blij met stank en ruikt het einde

je wroet met je hebberige handen in potten
verrukt smeer je je gezicht tot als op het strand

elke dag voel je je verder om uit je te drukken
je hoopt alles op tot je blijft in eeuwig schater

rollen worden pakken, doorweekt van tranen
zo ontroerd en zo mooi wanneer jij vredig ligt daar

laat ons lezen, laat ons blijven door alle jaren
het onechte wezen met een geuren en fleuren

-------------