Een engel nam me mee naar boven
Een engel kwam aan mijn zijde staan
ze vroeg me om even met haar mee te gaan
“daarna mag je terugkeren
dat beloof ik je”
en ik ging mee …
Ik wist niet wat mij te wachten stond
waarom wou ze dat ik mee ging met haar
wat was er zo belangrijk
om naar de hemel te gaan
ben ik echt nog niet klaar
Toen bracht ze me naar een kamer
daar zaten mijn opa, mijn oma, mijn a- nonkel
en in de hoek ook mijn tante
toen ze me zagen
kwamen ze zo snel mogelijk naar me toe
Ik praatte even met hen
ze zeiden dat ze over me waakten
en zorgden dat niets of niemand
mij ooit nog kon raken
ze zeiden dat ze over me waakten
en zorgden dat niets of niemand
mij ooit nog kon raken
Ik glimlachte
en gaf iedereen een knuffel
“ik ga weer naar beneden”
zei ik …
“verder doen met mijn leven”
Reacties op dit gedicht
| luc de mey: | Zondag, maart 09, 2014 20:49 |
| Raissa, dank voor je reactie. Bent u een schooljuffrouw? Ik ben 71 en medium, wat een mooie ervaring heb jij gehad! |
|
| luc de mey: | Zaterdag, maart 08, 2014 20:49 |
| Mooi inzicht. | |
| ILse Bruintjes: | Vrijdag, januari 31, 2014 12:08 |
| een glimlach ook van mij een engel op je schouder mooi gedicht | |
| witteroos: | Donderdag, januari 30, 2014 23:05 |
| Mooi geschreven. Het zijn de dierbaren die aan het leven de glimlach geven. Warme groet | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||