mijn dorp
ik woonde in een gezellig dorp
met alles eraan en erop
hadden alles wat we nodig hadden
voor niets moesten we ver stappen
er was een slager en een bakker
een postkantoor en een haarkapper
we hadden alles bij de hand
er was hier ook een bank
en we gingen met veel plezier
tot op de hoek naar de kruidenier
voor niets moesten we ver lopen
in ons dorp kon men alles kopen
onder tussen is er zo veel gebeurt
de een na de ander sloot de deur
zelfs de post en de bank
lieten hier hun klanten in plan
nu kan men er niets meer kopen
moeten nu kilometers ver lopen
we hebben zoveel protesten getekend
maar niemand heeft er naar gekeken
vele oudjes konden het niet aan
en zijn uit ons dorpje weg gegaan
ons dorpje van weleer
loopt nu helemaal leeg
is dit de prijs van de vooruitgang
ons maakt het hier wel bang
met alles eraan en erop
hadden alles wat we nodig hadden
voor niets moesten we ver stappen
er was een slager en een bakker
een postkantoor en een haarkapper
we hadden alles bij de hand
er was hier ook een bank
en we gingen met veel plezier
tot op de hoek naar de kruidenier
voor niets moesten we ver lopen
in ons dorp kon men alles kopen
onder tussen is er zo veel gebeurt
de een na de ander sloot de deur
zelfs de post en de bank
lieten hier hun klanten in plan
nu kan men er niets meer kopen
moeten nu kilometers ver lopen
we hebben zoveel protesten getekend
maar niemand heeft er naar gekeken
vele oudjes konden het niet aan
en zijn uit ons dorpje weg gegaan
ons dorpje van weleer
loopt nu helemaal leeg
is dit de prijs van de vooruitgang
ons maakt het hier wel bang
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Vrijdag, januari 31, 2014 20:52 |
| dat wordt alleen maar erger. hier ontwinkelen ook steeds meer dorpen, Of er komen grote ketens. gr. Liesbeth |
|
| witteroos: | Vrijdag, januari 31, 2014 20:29 |
| Mooi het gemis van medemensen verwoord. Met automaten kan men dit verlangen zelden vervangen. Warme groet | |
| kimmytje: | Vrijdag, januari 31, 2014 17:41 |
| Heel herkenbaar voor velen! De nostalgie van die kleine winkeltjes in de dorpjes van weleer zal nimmer hetzelfde zijn. Mooi verwoord zeg! Liefs Kimmy |
|
| zomerkind: | Vrijdag, januari 31, 2014 11:38 |
| oost west thuis best:) liefs eddie |
|
| roosjerood: | Vrijdag, januari 31, 2014 11:33 |
| het wordt steeds moeilijker om boodschappen te doen ,je moet echt al naar de grootstad gaan ,zo herkenbaar geschreven | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 31, 2014 11:14 |
| de oudjes zonder vervoermiddel worden getroffen niet zozeer de mensen met een auto die nemen gelijk de dagelijkse boodschappen mee als ze gaan statten maar het is niet rendabel in de kleine dorpjes voor de kleine middenstand en eigenlijk tegenwoordig ook niet meer in de grote stad sinds de bezuinigingen van het kabinet veel zaken dicht en/of failliet...alleen de grootwinkelbedrijven kunnen het hoofd boven water houden (sorry lang van stof vader kruidenier vandaar) dikke knuffel |
|
| Clarice: | Vrijdag, januari 31, 2014 11:03 |
| Goedemorgen Youkie (en aan iedereen), dat is een beetje de charme van een dorp, toch? Rust en nog veel natuur. En dan heb je weer een reden om naar de stad te gaan ;) ... maar misschien best niet tijdens een solden..;) gts | |
| Fairouz: | Vrijdag, januari 31, 2014 09:55 |
| Dat is helemaal waar youkie. bij ons op het Groningse platteland is ook veel volk dat naar de stad wil. er is van oudsher krimp in mooie kleine dorpen. daar en tegen zijn er ook mensen die bewust kiezen voor de rust op het platteland. nu vind je ook in bijna ieder huishouden een auto en gaan dorpelingen liever naar een groter dorp inkopen doen of ze doen een dagje stad. want de boodschappen in een dorp zijn zo duur. de tijd staat niet stil youkie....de dorpjes blijven wel !! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: youkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||