Dankbaar ondanks alles,
Het jong zijn
is alweer voor even
evengoed even geleden.
Onberekend om het even,
goed maar veel te
snel getekend.
Gekrenkt, gekwetst zijn
ruw en grof geschetst
in grote harde lijnen.
Die mij voor heel even
voor als nog,
nog even veel te jong.
Doen leiden naar
nog groter lijden, alsof
het echt niet anders kon.
Vaak vraag ik nog
afvragend, in mijzelf af
waarom?
Wat als alles anders was,
anders mocht of anders
dan juist andersom.
Dan zou ik weer het
zelfde kiezen alleen
dan eerder dankbaar zijn.
Dankbaar voor van alles,
anders alles wat ik
mee mag maken.
is alweer voor even
evengoed even geleden.
Onberekend om het even,
goed maar veel te
snel getekend.
Gekrenkt, gekwetst zijn
ruw en grof geschetst
in grote harde lijnen.
Die mij voor heel even
voor als nog,
nog even veel te jong.
Doen leiden naar
nog groter lijden, alsof
het echt niet anders kon.
Vaak vraag ik nog
afvragend, in mijzelf af
waarom?
Wat als alles anders was,
anders mocht of anders
dan juist andersom.
Dan zou ik weer het
zelfde kiezen alleen
dan eerder dankbaar zijn.
Dankbaar voor van alles,
anders alles wat ik
mee mag maken.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zondag, februari 09, 2014 14:29 |
| onkruid vergaat niet |
|
| John Kroos: | Dinsdag, februari 04, 2014 00:29 |
| het is even zoeken in de veelheid van de kleine woorden om uiteindelijk toch de toekomst uit het verleden te halen Graag gelezen en succes gewenst, John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||