ik kan het niet meer aan, ik kan er niet meer tegen.
al die ruzies, nu zal ik het begeven.

hoe kunnen jullie nu zo zijn.
nu voel ik me zo klein.

jullie denken alleen aan jullie zelf!
ookal zet ik het in de verf!

elke dag opnieuw wil ik opnieuw beginnen.
en elk gevecht winnen.
geen lichamelijk geweld.
wat gewoonlijk wordt verwelft.
maar een gevecht met al men problemen, dat noem je vechten met je ziel.
elke dag opnieuw!!!

waarom zijn jullie zo gevoelloos?
en altijd zo boos.
wat ik ook doe er is altijd wel iets loos.

ik doe mijn best.
en dan zeggen ze wij doen de rest.
zo zou het moeten zijn.
allemaal zonder pijn.

ik wil er niet meer zijn.
ik kan niet meer tegen de pijn.

mijn hart doet pijn telkens als ik eraan denk.
is dit nu mijn geschenk?