Dankbaar
's Morgens vroeg sta ik op
mijn ogen openen zich, lucht en
bloed verplaatsen zich door mijn lichaam
zoekend een weg naar de zinnen.
Deze winter is vol gedachten
strenger en scherper dan de kou
dit is er weer zo één
een dag om doorheen te komen
vele uren zijn vol met prikkels
ze overspoelen
verzadigen mijn geest
mijn lijf wordt steeds strammer
kent nu putten en gaten
mijn geheugen is wel beter geweest
en sinds afgelopen jaar
is het moeilijk de leegte niet te voelen.
Toch ben ik een strijder van de schoonheid
vind genade in de kleinste dingen
een kind dat plezier heeft
een vogel die sierlijk vliegt
de zon die uitbundig straalt
de goedheid van een mens
genoeg zodat ik zeggen kan
als ik mij weer te rusten leg
dat ik blij ben dat ik leef
ondanks alles dankbaar.
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, maart 11, 2014 15:43 |
| Mooi en eerlijk geschreven Arendsoog. Als het belangrijke om te behouden. Graag gelezen. | |
| John Kroos: | Dinsdag, februari 04, 2014 00:33 |
| met het verstrijken van de jaren vind het kind toch steeds een uitkomst in het kleine geluk Ik herkenbaarheid met je mee gelezen en succes gewenst, John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||